Analiza pełnych genomów sporadycznego stwardnienia zanikowego bocznego
Około 90% osób ze stwardnieniem zanikowym bocznym (ALS) ma postać sporadyczną, co może być spowodowane interakcją wielu czynników środowiskowych i wcześniej nieznanych genów. Metody
Przeprowadziliśmy analizę asocjacji genomu z zastosowaniem 766,955 polimorfizmów pojedynczego nukleotydu (SNP) znalezionych u 386 białych pacjentów ze sporadycznym ALS i 542 neurologicznie prawidłowych białych kontrolnych (seria odkryć). Związki SNP z sporadycznym ALS zostały potwierdzone w dwóch niezależnych populacjach replikacji: seria replikacji 1, z 766 pacjentami z chorobą i 750 neurologicznie prawidłowymi grupami kontrolnymi, oraz z serią replikacji 2, z 135 przypadkowymi pacjentami i 275 kontrolami.
Wyniki
Zidentyfikowaliśmy 10 loci genetycznych, które są znacząco powiązane (P <0,05) ze sporadycznymi ALS w trzech niezależnych seriach pacjentów i kontroli oraz dodatkowe 41 loci, które miały znaczące powiązania w dwóch z trzech serii. Najbardziej znaczący związek z chorobą u białych pacjentów w porównaniu z grupą kontrolną stwierdzono dla SNP w pobliżu niescharakteryzowanego genu znanego jako FLJ10986 (P = 3,0 × 10-4, iloraz szans dla posiadania genotypu u pacjentów vs. kontrole, 1,35; % przedziału ufności, od 1,13 do 1,62). Stwierdzono, że białko FLJ10986 ulega ekspresji w rdzeniu kręgowym i płynie mózgowo-rdzeniowym pacjentów i kontroli. Specyficzne SNP wydają się być związane z płcią, wiekiem i początkiem sporadycznego ALS.
Wnioski
Warianty FLJ10986 mogą nadawać wrażliwość na sporadyczne ALS. FLJ10986 i 50 innych kandydujących loci gwarantuje dalsze badania pod kątem ich potencjalnej roli w zwiększaniu podatności na tę chorobę.
Wprowadzenie
Stwardnienie zanikowe boczne (ALS) jest najczęstszą chorobą neuronu ruchowego, z częstością lub 2 przypadków na 100 000 osób i ryzykiem na całe życie przypadku na 800 osób. Charakteryzuje się postępującą utratą neuronów ruchowych z rdzenia kręgowego, pnia mózgu i kory mózgowej, prowadząc do paraliżu i śmierci w ciągu 2 do 5 lat po rozpoznaniu, bez intensywnego wsparcia fizjologicznego. Dziesięć procent przypadków ALS to rodzinne postacie wynikające z wysoce penetrantowych, monogennych mutacji powodujących chorobę. Rodzinny ALS jest spowodowany mutacją wielu genów, które zostały zidentyfikowane, 2 w tym SOD1 (kodujący dysmutazę ponadtlenkową 1); pięć innych dominujących loci – ALS3, ALS4 (z SETX – sprawczy gen w tym locus), ALS6, ALS7 i ALS8 (z VAPB – genem przyczynowym); i dwa recesywne loci – ALS2 (kodujący alsin) i ALS5. Cztery dodatkowe dominująco odziedziczone loci zostały połączone z różnymi postaciami choroby neuronów ruchowych: dwa loci dla ALS z demencją czołowo-skroniową (jedna na chromosomie 9q21-22 i druga na 9p21.3-13.3), jedno locus dla ALS z otępieniem i choroba Parkinsona (MAPT na chromosomie 17q21) oraz jedno locus progresywnej choroby dolnej neuronu ruchowego (DCTN1 na chromosomie 2p13) .2
Niewiele wiadomo na temat konkretnych genów, które przyczyniają się do rozwoju sporadycznego ALS. Co więcej, pomimo rozległych badań rodzinnych mutacji wywołujących ALS in vitro oraz w modelach zwierzęcych choroby, kluczowe wydarzenia w inicjacji i progresji sporadycznych ALS pozostają niejasne
[podobne: rak nabłonkowy, nerwiak zarodkowy, rak podstawnokomórkowy rokowania ]
Tags: nerwiak zarodkowy, rak nabłonkowy, rak podstawnokomórkowy rokowania