Granulocyty obojetnochlonne
Granulocyty obojętnochłonne zawierają również enzymy utleniające. Granulocyty kwasochłonne enzynofile nie mają w zasadzie zdolności do fagocytozy. Odgrywają one jednak pewną, rolę w zwalczaniu zakażenia, w niektórych, bowiem chorobach zakaźnych znikają one ze krwi krążącej w okresie choroby i zjawiają, się w większej liczbie w okresie zdrowienia. Takie zachowanie się granulocytów kwasochłonnych zostało wyzyskane w klinice, jako objaw rokowniczy. Zjawianie się ich w okresie zdrowienia jest związane ze zjawiskami alergicznymi występującymi w chorobach zakaźnych. Kwasochłonne, bowiem granulocyty występują w większej ilości we wstrząsie anafilaktycznym, w chorobach alergicznych, jak również w robaczywości oraz w stanach, w których istnieje większy rozpad białek w ustroju. Granulocyty te zjawiają się w większej ilości w tych stanach, w których występuje zwiększenie się wyzwalania acetylecholiny i histaminy. Sądzi się, że wiążą one lub rozkładają histaminę, granulocyty zasadochłonne bazofile spełniają szczególną rolę we krwi. Ze względu na podobieństwo tych granulocytów do komórek tucznych tkanki łącznej niektórzy uważają, że granulocyty zasadochłonne wytwarzają czynnik przeciwdziałający krzepliwości krwi, tzw. heparynę, i stąd nazywają je heparynocytami. Lorpes nawet twierdzi, że można je uważać za jednokomórkowe gruczoły wydzielania wewnętrznego. Sprawa jednak wytwarzania heparyny przez granulocyty zasadochłonne nie została jeszcze ostatecznie wyjaśniona. Długość życia granulocytów w normalnych warunkach wynosi 2-4 dni. Dzienną produkcję granulocytów obliczono na 20 miliardów komórek, czas zaś mitozy trwa przeciętnie 37 minut. [przypisy: pełna obsługa od projektu po jego realizację, pracownia emg, dentysta płock ]
Tags: dentysta płock, pełna obsługa od projektu po jego realizację, pracownia emg