Nieprzerwany Dabigatran kontra Warfaryna w przypadku ablacji w migotaniu przedsionków ad 5
Większość pacjentów (86,1% w grupie otrzymującej dabigatran i 84,3% w grupie otrzymującej warfarynę) otrzymywało badane leki przez co najmniej 8 tygodni po ablacji, a ponad 98% otrzymywało badane leki przez co najmniej 6 tygodni, bez znaczącej różnicy między pacjentami. grupy terapeutyczne (tabela S1 w dodatkowym dodatku). Pierwotny punkt końcowy
Rycina 2. Wykres 2. Kaplan-Meier Fabuła czasu do pierwszego rozstrzygnięcia Poważne krwawienie (zestaw ablacyjny). Częstsze krwawienia zostały określone zgodnie z Międzynarodowym Towarzystwem Zakrzepicy i Hemostazy.31 Współczynnik zagrożenia został obliczony przy proporcjonalnych zagrożeniach Coxa. model, z przedziałem ufności Wald. Wstawka pokazuje te same dane na rozszerzonej osi y.
Ogółem wystąpiło 27 pacjentów, u których stwierdzono ciężkie krwawienia w okresie do 8 tygodni po ablacji. Odsetek pacjentów z poważnymi krwawieniami był istotnie niższy w grupie otrzymującej dabigatran niż w grupie leczonej warfaryną (5 pacjentów [1,6%] vs. 22 pacjentów [6,9%], bezwzględna różnica ryzyka, -5,3 punktu procentowego, 95% przedział ufności [ CI], -8,4 do -2,2; P <0,001). Względne zmniejszenie ryzyka w porównaniu z warfaryną wyniosło 77,2%. Solidność pierwotnego punktu końcowego została poparta analizą proporcjonalnych hazardów Coxa, wykazującą stosunek ryzyka równy 0,22 dla dabigatranu wobec warfaryny (95% CI, 0,08 do 0,59) (Figura 2). Liczby poważnych krwawień w obu grupach były następujące: tamponada osierdzia, zdarzenie w grupie otrzymującej dabigatran i 6 zdarzeń w grupie leczonej warfaryną; wysięk osierdziowy, i 0; krwawienie z krostowania, 2 i 2; krwiak w okolicy pachwiny, 0 i 8; krwawienie wewnątrzczaszkowe, 0 i 2; pseudotętniak, 0 i 1; krwawienie z przewodu pokarmowego, i 2; i krwiak, 0 i 2 (tabela S2 w dodatkowym dodatku). W szczególności, dabigatran był związany z mniejszą liczbą poważnych krwawień niż warfaryna od czasu ablacji do 7 dni po ablacji (4 vs. 17 poważnych krwawień) (Tabela
W grupie otrzymującej dabigatran 131 pacjentów (41,3%) otrzymało ostatnią dawkę dabigatranu mniej niż 4 godziny przed przebytym przezoponową, 116 pacjentów (36,6%) 4 do mniej niż 8 godzin przed nakłuciem i 62 pacjentów (19,6%) 8 godzin lub więcej przed nakłuciem. Brakowało informacji dla 8 pacjentów. Dwa duże krwawienia wystąpiły w grupie w ciągu 4 godzin i 3 poważnych krwawieniach w grupie w ciągu 4 do 8 godzin . W grupie leczonej warfaryną średnia wartość INR w czasie ablacji była podobna u pacjentów z dużymi krwawieniami oraz u osób bez takich zdarzeń (odpowiednio 2,4 i 2,3). Średni aktywowany czas aktywacji skrzepu u pacjentów z poważnymi krwawieniami wynosił 374 sekundy w grupie otrzymującej dabigatran i 314 sekundy w grupie leczonej warfaryną; u pacjentów bez poważnych krwawień czas wynosił 329 sekundy w grupie otrzymującej dabigatran i 344 sekundy w grupie leczonej warfaryną.
Analizy podgrup dotyczące częstości występowania poważnych krwawień podczas i do 8 tygodni po ablacji były zasadniczo zgodne z ogólnymi wynikami faworyzującymi grupę dabigatranu. Poważne krwawienia występowały na ogół rzadziej w grupie leczonej dabigatranem, niezależnie od płci, wieku, klirensu kreatyniny, wyniku CHA2DS2-VASC (który odzwierciedla ryzyko udaru u pacjentów z migotaniem przedsionków), stanu w odniesieniu do wcześniejszego nadciśnienia, typu ablacja, region geograficzny i wskaźnik masy ciała (ryc
[patrz też: blachodachówki gontopodobne, anatomia palpacyjna, meble pracowniczne ]
Tags: anatomia palpacyjna, blachodachówki gontopodobne, meble pracowniczne