Wiedza medyczna blog

W grupie leczonej dabigatranem 4 pacjentów z poważnym krwawieniem wymagało interwencji medycznej; tylko tamponada osierdzia wymagała interwencji proceduralnej (a mianowicie drenażu osierdziowego). Idarucyzumab, specyficzny środek odwracający dabigatran, nie był stosowany w leczeniu żadnego z pacjentów z grupy dabigatranu wymagającej opieki medycznej. W grupie leczonej warfaryną 21 pacjentów z poważnym krwawieniem wymagało pomocy medycznej, a 11 z tych pacjentów wymagało interwencji (6 poddano drenażowi osierdziowemu, 3 wykonano chirurgiczną naprawę tętnicy udowej, poddano zabiegowi usunięcia polipów, a wykonano zaotrzewnową interwencję ) (Tabela S3 w dodatkowym dodatku).
Dodatkowe punkty końcowe
Nie było zdarzeń udaru, zatorowości systemowej ani TIA w grupie otrzymującej dabigatran i tylko jedno zdarzenie (TIA) w grupie leczonej warfaryną od czasu ablacji do 8 tygodni po ablacji. Częstość występowania drobnych krwawień była podobna w obu grupach leczenia (59 pacjentów [18,6%] w grupie otrzymującej dabigatran i 54 pacjentów [17,0%] w grupie leczonej warfaryną). Złożona częstość występowania poważnych krwawień i zdarzeń zakrzepowo-zatorowych (udar, zator ogólnoustrojowy lub TIA) była niższa w grupie otrzymującej dabigatran niż w grupie leczonej warfaryną (5 pacjentów [1,6%] vs. 23 pacjentów [7,2%]).
Zdarzenia niepożądane
Tabela 2. Tabela 2. Zdarzenia niepożądane podczas okresu leczenia (zestaw leczony). Poważne działania niepożądane zgłoszono u 18,6% pacjentów w grupie otrzymującej dabigatran iu 22,2% pacjentów w grupie leczonej warfaryną (tabela S4 w dodatkowym dodatku) . Nie zgłoszono zgonów w żadnej z grup leczenia. Ponadto dabigatran był związany z mniejszą liczbą ciężkich zdarzeń niepożądanych (3,3% dla dabigatranu i 6,2% dla warfaryny). Częstość zdarzeń niepożądanych prowadzących do przerwania leczenia próbnego była mała w obu grupach (5,6% w przypadku dabigatranu i 2,4% w przypadku warfaryny) (tabela 2). U 15 pacjentów procedura ablacji została anulowana lub odroczona z różnych powodów zidentyfikowanych przez badacza; skrzeplina rozpoznana w echokardiografii przezprzełykowej została zgłoszona u pacjenta (tabela S5 w dodatkowym dodatku).
Dyskusja
To wieloośrodkowe, randomizowane, kontrolowane badanie oceniało bezpieczeństwo i skuteczność nieprzerwanego dabigatranu w porównaniu z warfaryną jako okrężnym antykoagulantem u pacjentów poddawanych ablacji migotania przedsionków. Dabigatran wiązał się ze znacznie mniejszą częstością występowania poważnych krwawień niż warfaryna z korektą INR, i nie było różnic w częstości występowania udaru lub zatorowości systemowej.
Jednym z najbardziej przerażających powikłań ablacji migotania przedsionków jest udar. Wcześniejsze badania kliniczne wykazały, że ciągły antagonizm witaminy K jest związany z mniejszą liczbą zdarzeń zatorowych niż przerywanym leczeniem. Jednak dane dotyczące stosowania doustnych antykoagulantów w dawce antagonistycznej nie zawierającego witaminy K w okresie ablacji cewnika są ograniczone.15-17, 21 Większość elektrofizjologów przerwała dawkę doustnych antykoagulantów antagonistów K nieinwazyjnych K przed ablacją cewnika, z obawy, że powikłania krwotoczne mogą prowadzić do gorszych wyników w obecności nieodwracalnego antykoagulanta
[hasła pokrewne: choroba pląsawica huntingtona, koński pasożyt, świąd sromu w ciąży ]
[patrz też: methemoglobina, zespół marfana test kciuka, laktomag ]

Tags: laktomag, methemoglobina, zespół marfana test kciuka

This entry was posted on niedziela, Wrzesień 1st, 2019 at 10:28 and is filed under Bez kategorii. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Both comments and pings are currently closed.