Wiedza medyczna blog

Cewnikowanie migotania przedsionków wykonuje się zwykle z nieprzerwaną antykoagulacją doustną antykoagulantem doustnym z warfaryną lub przerywanym antagonistą witaminy K bez użycia witaminy K. Nieprzerwane leczenie przeciwzakrzepowe doustnym antykoagulantem antagonistą witaminy K, takim jak dabigatran, może być bezpieczniejsze; jednak brakuje kontrolowanych danych. Zbadaliśmy bezpieczeństwo nieprzerwanego dabigatranu w porównaniu z warfaryną u pacjentów poddawanych ablacji migotania przedsionków. Metody
W tym randomizowanym, otwartym, wieloośrodkowym, kontrolowanym badaniu z zaślepionymi ocenami punktów końcowych, losowo przydzielono pacjentów zaplanowanych do ablacji napadowej lub uporczywego migotania przedsionków w celu otrzymania dabigatranu (150 mg dwa razy na dobę) lub warfaryny (docelowa międzynarodowa normalizacja współczynnik 2,0 do 3,0). Ablację przeprowadzono po 4 do 8 tygodni nieprzerwanego leczenia przeciwzakrzepowego, które kontynuowano podczas i przez 8 tygodni po ablacji. Pierwszorzędowym punktem końcowym była częstość występowania poważnych krwawień podczas i do 8 tygodni po ablacji; drugorzędowe punkty końcowe obejmowały zdarzenia zakrzepowo-zatorowe i inne krwawienia.
Wyniki
W badaniu wzięło udział 704 pacjentów na 104 stanowiska; 635 pacjentów poddano ablacji. Wyjściowa charakterystyka była zrównoważona między grupami leczonymi. Częstość występowania poważnych krwawień podczas i do 8 tygodni po ablacji była niższa u dabigatranu niż u warfaryny (5 pacjentów [1,6%] vs. 22 pacjentów [6,9%], bezwzględna różnica ryzyka, -5,3 punktu procentowego, 95% przedział ufności -8,4 do -2,2; P <0,001). Dabigatran był związany z mniejszą ilością obwodowych tamponad osierdziowych i krwiaków pachwinowych niż warfaryna. Dwie grupy leczone miały podobną częstość występowania drobnych krwawień. Jedno zdarzenie zakrzepowo-zatorowe wystąpiło w grupie leczonej warfaryną.
Wnioski
U pacjentów poddawanych ablacji z powodu migotania przedsionków, leczenie przeciwzakrzepowe z nieprzerwanym dabigatranem wiązało się z mniejszą liczbą powikłań krwotocznych niż niezakłóconą warfaryną. (Finansowane przez Boehringer Ingelheim; RE-CIRCUIT ClinicalTrials.gov number, NCT02348723.)
Wprowadzenie
SZYBKIE PODEJŚCIE
RE-CIRCUIT Trial
01:58
Cewnikowanie migotania przedsionków jest dobrze ugruntowaną metodą leczenia objawowego migotania przedsionków. W wytycznych uwzględniono ablację cewnika objawowego migotania przedsionków jako wskazanie klasy lub 2, w zależności od wcześniejszego leczenia przeciwarytmicznego i typu migotania przedsionków.1-3 Najważniejszymi powikłaniami związanymi z ablacją migotania przedsionków są udar niedokrwienny lub przejściowy atak niedokrwienny (TIA). ) i tamponada serca.3
Ogólnoustrojowe leczenie przeciwzakrzepowe przed, podczas i po zabiegu ablacji ma istotne znaczenie w zmniejszaniu ryzyka wystąpienia okołooperodowych zdarzeń naczyniowo-mózgowych.3 Aby zminimalizować to ryzyko, podczas ablacji należy podawać heparynę, aby utrzymać aktywowany czas krzepnięcia trwający dłużej niż 300 sekund. Istnieje jednak mniejsza zgoda co do postępowania przedoperacyjnego i po zabiegu antykoagulacyjnym.3 Nieprzerwany antagonizm witaminy K w czasie ablacji migotania przedsionków jest związany z mniejszym ryzykiem krwawienia okołobiegunowego i udaru niż zatrzymanie antagonizmu witaminy K i tworzenie mostków o niskiej masie cząsteczkowej. heparyna.4,5
Wstępne dane dotyczące bezpieczeństwa są dostępne w badaniach obserwacyjnych w kohortach pacjentów poddawanych ablacji cewnika za pomocą nieprzerwanej doustnej terapii przeciwzakrzepowej doustnej antykoagulantem 6-17; dane te są poparte ostatnimi metaanalizami porównującymi doustne leczenie przeciwzakrzepowe z zastosowaniem doustnej antykoagulantu typu periprocedural z nieprzerwanymi antagonistami witaminy K.18,19 Ograniczone, systematyczne, prospektywne dane kliniczne dla doustnych antykoagulantów nie zawierające witaminy K doustnych w kontekście ablacji cewnika migotanie przedsionków stanowi wyzwanie w zakresie zarządzania. 3, 4, 4, 20. Jedno badanie kontrolowane z udziałem 248 pacjentów wykazało, że możliwe jest nieprzerwane stosowanie inhibitora czynnika Xa; częstość występowania zdarzeń zakrzepowo-zatorowych i poważnych incydentów krwawienia była niska i była podobna do tych, w których terapia antagonistą witaminy K była nieprzerwana w stosunku do dawki.
Eteksylan dabigatranu (dabigatran) wykazuje skuteczność i bezpieczeństwo podobne lub lepsze niż warfaryna w zapobieganiu udarowi u pacjentów z migotaniem przedsionków.22,23 Korzystny profil bezpieczeństwa i skuteczności dabigatranu był konsekwentnie potwierdzany przez oparte na praktyce dowody z wielu źródeł, w tym dwa badania Food and Drug Administration oraz kilka niezależnych grup naukowych.24-27 RE-CIRCUIT (Randomizowana ocena eteksylanu dabigatranu w porównaniu z warfaryną w żyle płucnej Ablacja: ocena strategii nieprzerwanego periproceduralnego leczenia przeciwzakrzepowego) był prospektywnym, randomizowanym badaniem bezpieczeństwo i skuteczność schematu przeciwzakrzepowego okołooperantowego z nieprzerwanym dabigatranem w porównaniu z nieprzerwaną warfaryną u pacjentów poddawanych ablacji migotania przedsionków.
[podobne: prądy interferencyjne działanie, pląsawica huntingtona wiki, układ siateczkowo śródbłonkowy ]
[podobne: neurotop retard, zespół kanału guyona, zespoły mielodysplastyczne ]

Tags: neurotop retard, zespół kanału guyona, zespoły mielodysplastyczne

This entry was posted on wtorek, Maj 7th, 2019 at 10:28 and is filed under Bez kategorii. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Both comments and pings are currently closed.