Prądy indukcyjne
Elektrody, doprowadzające prąd K, umieszczamy tak, żeby punkt umocowania mięśnia leżał między niemi. Jeżeli będziemy drażnili prądem bardzo słabym, przy zamykaniu skurczy się tylko ta połowa, na której leży katoda. Przy prądach trochę silniejszych podrażnienie rozchodzi się już na cały mięsień, ale po stronie katody skurcz występuje prędzej, niż po stronie anody. Dla skurczu otwarcia znajdujemy stosunki odwrotne, Możemy przeto sformułować prawo polarnego dzialania prądu ten sposób: zamknięcie prądu drażni sień przy katoozie, otwarcie zaś przyrodzie. Można również wykazać, że przez cały czas przepływu prądu okolica kałody ma zwiększoną, a okolica anody zmniejszoną pobudliwość. (Nefrolog Kraków, oraz operacje chirurgiczne)
Prądy indukcyjne. Ponieważ dla pobudzenia mięśnia główne znaczenie ma- nie sam prąd, ale zmiana jego natężenia, więc jedną z najlepszych podniet, pospolicie używaną w fizyologii, stanowią krótkotrwale prądy indukcyjne, wytwarzane przez cewkę indukcyjną. Jeżeli chcemy otrzymać szereg szybko po sobie następujących prądów indukcyjnych, automatycznie przerywamy i zamykamy obwód pierwotny. do czego służy tak zwany młoteczek Wagnera. Prąd od ogniwa K prowadzimy do podstawy metalowej ab, na której jest osadzona blaszka elastyczna c z kawałkiem żelaza na końcu. Blaszki tej dotyka z góry śrubka ostro zakończona, do której dalej idzie prąd, a z niej poprzez cewkę pierwotną p do elektromagnesu g, umieszczonego pod kawałkiem żelaza, złączonym z blaszką. Wreszcie z elektromagnesu prąd wraca do ogniwa. Gdy zamkniemy obwód, elektromagnes zaczyna działać, przyciąga ku sobie żelazo, zgina sprężynę i przerywa jej zetknięcie ze śrubką; prąd przez to również się przerywa; elektromagnes przestaje działać, sprężynka wraca do swego położenia pierwotnego i znowu zamyka obwód. W celu wyrównania różnie między prądem zamknięcia i otwarcia, Helmholtz zaopatrzył młoteczek Wagnera dodatkiem d, e, który sprawia, że prąd pierwotny od stosu K nie ulega przerwaniu, lecz dzięki temu dodatkowi sprężynka e dotyka śrubki d, wyłącza cewkę pierwotną P i elektromagnes g, h, X obwodu prądu głównego. W ten sposób unikamy różnicy w działaniu indukcyi własnej cewki pierwotnej i otrzymujemy prądy do pewnego stopnia zrównane. Dla pobudzenia mięśnia prądem indukcyjnym końce drutów cewki wtórnej łączymy z elektrodami biegnącemi do mięśnia. Ponieważ prądy indukcyjne trwają krótko, a przytem prąd zamknięcia i otwarcia maja, kierunek przeciwny, więc nie zachodzi obawa rozkładu elektrolitycznego i można używać elektrod z drutu platynowego. [podobne:lidl gazetka, ciemnozielony stolec, objawy ciąży
]
[patrz też: rak podstawnokomórkowy rokowania, zespół williego pradera, trigeminia komorowa ]
Tags: rak podstawnokomórkowy rokowania, trigeminia komorowa, zespół williego pradera